Woerden, 7 oktober 2021 – Het huisvesten van asielzoekers is geen eenvoudige zaak. Het is zoeken naar een balans tussen barmhartigheid en realiteit. De fractie van LijstvanderDoes heeft kennis genomen van het krantenbericht in het AD van 6 oktober jl. over de eventuele komst van asielzoekers naar Woerden.
Allereerst vindt LvdD dat wethouder de Weger er goed aan had gedaan om eerst het gevoelen van de Raad te toetsen alvorens hierover toezeggingen te doen.
Voorts is het hoog tijd dat Woerden zich gaan beraden of we mee moeten werken aan deze initiatieven of verplichtingen waardoor het toch al krappe aanbod van sociale huurwoningen nog verder verengd en onze eigen woningzoekenden nog langer, dan inmiddels 10 jaar, moeten wachten en 36.000 inwoners in ons land in de goot slapen (daklozen)
Voor LijstvanderDoes is het punt bereikt om daar eens indringend over te praten vandaar ook ons verzoek om dit op 18 november te bespreken in de gemeenteraad.
Het huisvesten van asielzoekers is geen eenvoudige zaak. Het is zoeken naar een balans tussen barmhartigheid en realiteit. Barmhartigheid betekent dat je als Nederlandse samenleving oog hebt voor vluchtelingen, iets waar we als Nederlandse samenleving bekend om staan. Zo zijn de Hugonoten ook in ons land terecht gekomen. Maar met alleen barmhartigheid kom je er niet. De realiteit is dat er ook plaatsgenoten zijn die al jaren op zoek zijn naar een eigen woonruimte, die al jaren ingeschreven staan bij de woningbouwvereniging en niet in aanmerking komen voor woonruimte. Met de komst van (nog) meer asielzoekers/statushouders moet deze schaarse woonruimte over nog meer mensen verdeeld worden. Dat vindt LvdD een ernstig probleem en het tast ook het draagvlak in de samenleving voor het asielbeleid aan, Het is vrijwel niet meer te verkopen dat eigen woningzoekenden nog langer moeten wachten.
Gemeenten zetten alles op alles om hun taakstelling te halen maar dat geeft grote spanningen op de woningmarkt zoals eerder aangegeven. In Lelystad heeft de gemeente 152 verplaatsbare kant en klare units geplaatst voor huisvesting van asielzoekers. Dit geeft geen extra druk op de woningmarkt aldaar. Het Rijk zou de financiering van dergelijke (nood)oplossingen op moeten pakken. Deze extra financiële inspanning kun je van een gemeente of woningbouwvereniging niet verlangen.
Het asielbeleid wordt landelijk bepaald en daar kun je wat van vinden maar de realiteit is dat er een grote instroom is. Een westers land als Denemarken met vrijwel gelijke normen en waarden als ons land heeft in 1 jaar evenveel asielzoekers als ons land in 1 maand. LvdD is de mening toegedaan dat er een streng doch rechtvaardig landelijk asielbeleid moet komen dat recht doet aan echte vluchtelingen maar wel het kaf van het koren scheid en bijvoorbeeld vluchtelingen uit zogenaamde veilige landen direct terugzendt.
Gemeenten moeten een vuist maken en de centrale overheid duidelijk maken dat dit asielbeleid vastloopt ondanks de goede wil van gemeenten en meer geldelijke steun van deze overheid vragen voor de aankoop van eenvoudige units waardoor er geen extra beroep moet worden gedaan op het geringe aanbod van sociale huurwoningen in Woerden.
Deze situatie vraagt om creativiteit.
Jaap van der Does Lenie van Leeuwen